ارگانیسم زنده

کتابخانه ارگانیسمی زنده و پویاست

طبق اصل پنجم پدر علم کتابداری،رانگاناتان، در ارگانیسم ما محفل ادبی با حضور شاعران جوان عضوء   بر پا بود یکی از اعضاء که دستی بر قلم دارد شعر سراسر احساسش را به زیبای خواند به ذائقه مان خوش آمد بعد از پایان جلسه از او اجازه خواستم شعرش را در وبلاگمان درج کنم

و دیروز سراغ شعرش را می گرفت در وبلاگمان

و امروز با هم می خوانیم شعرها یش را.....

ببین ای بانوی مرهم بی تو این زندگی من ببین ای بانوی عاشق رسم قلب من همین است با تو من عاشق ترینم اما یاد تو بماند پیش تو دلم همین است پیش تو فقط صداقت همه آرزویم این است خانه ای پر از محبت همه آرزویم این است توی کوچه های بن بست ببین ای بانوی مرهم توی قلب عاشق من تو سزاوار بهشتی اما در تشنگی من همه آرزویم این است بین مردمان این شهر با تو آرامش بگیرم برای این تن بی جان همه آرزویم این است        من بشم آقای پردرد

ای همیشه بی تو در غم نباشد یک لحظه بر دم ای بنفشه ای شقایق با توام همیشه صادق  با تو من زیباترینم پیش تو من کمترینم پیش آسمان زمین است همه آرزویم این است با تو خانه ای بسازم من به داشتنت بنازم که بجای تو بمیرم کمی دستاتو بگیرم تو فقط بنده نوازی تو سزاوار نمازی   تو خود جام شرابی تو به چشمم یه سرابی صدای ساز تو باشم محرم راز تو باشم اگه شد گاهی بمیرم از تن تو خون بگیرم که باشیم همیشه باهم  تو بشی بانوی مرهم

و شعر بعدی......

 در ادامه مطلب  

تو با قلبم چه ها کردی سرو سینه بجای خود میان کوچه ی خلوت دل و دینم گذشت از سر میان این همه دشمن تمام تار و پودم را تو قلبم را غریبانه همیشه نزدیکت بودم میان کوهی از آتش برای مرگ این عاشق تمام نامه هایم را تمام شعرهایم را برای درد هر بیمار گدای عشق تو بودم در این بازی چقدر بی رحم مگر از من چه ها دیدی نمی گویم چرا این شد فقط گویم که ای بانو "پ،ع،ح" چه جشنی را به پا کردی تو چشمم را فدا کردی کمی موهاتو وا کردی ولی بی اعتنا کردی تو دستم را رها کردی تو با رفتن فنا کردی فدای خیلیا کردی تو دورها رو صدا کردی تو ایستادی نگا کردی نشستی و دعا کردی همه باد هوا کردی تو با اغرار سیا کردی تو دردها را دوا کردی ستم براین گدا کردی به یک باره خطا کردی که رفتی و جفا کردی نمی گویم چرا کردی همه این ها شما کردی