کتابدار ِشهید

"آنها که رفتند کاری حسینی کردند

و آنها که ماندند باید کاری زینبی کنند 

                                                و گرنه یزیدی اند!"

آری، بودند کسانی که در زمان حیاتشان ره رو زینب (س) بودند و در رفتن از مولایشان حسین (ع)سرمشق گرفتند .سال 1340 در شهر صالح آباد خانواده ی درخشان صاحب فرزندی شد که محمد مهدی صدایش کردند،محمد مهدی دوران ابتدائی و راهنمایش در صالح آباد سپری شد و دیپلم فنی خود را در همدان کسب کرد.

شهید قبل و بعد از انقلاب فعالیتهای وسیع فرهنگی داشته است مقاله و دست نوشت هایش یادگار آن روزها می باشد.  به مدت دو سال کتابدار و کتابفروش زادگاهش بوده است  و در ساخت کتابخانه عمومی فجر نیز مشارکت فعالانه داشت است . 

خدمت سربازیش  در حال سپری شدن بود که  دواطلبانه با تنی چند از هم رزمانش به لشگر

 21 حمزه سیدالشهداء می پیوندد و درمناطق جنوبی کشورمستقر وطی عملیات خیبر سال 1362 بر اثر ترکش گلوله به دیدار معبودش می شتابد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

ای شهید! 

در قنوت نمازت چه ها زمزمه کردی که زیستن و رفتنت خدای گونه شد.

چه رمز و رازی بین تو و معبودت جاری بود؟

چه سری که بهترین ها همیشه بهترینن 

در بودن و رفتن!!!

در حدیثی مجمل چگونه می توان از 

عبودیتت !!!

خلوصت !!!

سادگیت !!!

زیستن و رفتن سرخت سخن راند؟

فقط و فقط می توان تکه ای از آن همه را با تصویری به نظاره نشست. 

و قرار است همین تصویر زیبای معنوی در دل کتابخانه ای که خود شهید در ساختش فعالیت داشته مانند نگینی بدرخشد تا نام و یاد شهید ماندگار شود .

عکس بعدی در ادمه ی مطلب